حلاج در کابینه دولت!
اکبر نعمت‌الهی – وزیران دولت‌های جمهوری اسلامی با توجه به تهدیدات مداومی که برایشان مطرح بوده و شرائطی که کشور داشته است، باید هم پرورده و مهیا باشند و هم برنامه‌ریزی‌های لازم را برای شرائط مختلف کشور داشته باشند. بدیهی است که همه وزیران در یک سطح عملیاتی نبوده و نمی‌توانند باشند و به همین دلیل برخی شرائط شاخصی را پیدا کرده‌اند که وجود آنها را در کابینه به عنوان یک ضرورت مطرح کرده است.
در دوره دولت‌های نهم و دهم، دولت برای راه انداختن کار خود بسیاری از اصول اداری و قوانین جاری را پشت سر گذاشت و ناخواسته سنتی را باب کرد که به ورود برخی جریانهای مشکوک به عرصه دولت انجامید. آنها با نیت خدمت ـ ان‌شاالله ـ خیلی از موازین حقوقی و قانونی را نادیده گرفتند.
این که بابک زنجانی نامی پیدایش شد و به ناگهان خود را به عنوان یک دلال نفتی جا انداخت و پولهای بیت‌المال را ناپدید کرد و حق بسیاری را نادیده گرفت، ناشی از ضرورت‌هایی بود که در دوره‌ای احساس شد و وزیران و وکیلان را وارد حیطه‌ای کرد که فکر می‌کردند همه جریان اقتصاد باید برای همین لحظه فعال شود تا بتوان کشور را اداره کرد.
خیلی راحت آمدند و ماموریتی به افرادی از این دست دادند تا مشکل تحریم را دور بزنند و… فرجام کار را همه دیده‌ایم و می‌دانیم و خیلی نمی‌خواهیم در این باره بازگشت به گذشته داشته باشیم، زیرا مشکلی را حل نمی‌کند. شاید الآن که نگاه کنیم بسیاری از بایدها به دلیل مشکلات زمان حل نشده باشد و بسیاری از نبایدها را انجام داده باشند، هرچه که هست نمی‌توان نیت‌خوانی کرد که کی بود و کی نبود و چه کسی عمدا تن به فساد داد و چه کسی نه.
یک موضوع اما مهم است. در این شرایط باید از گذشته تجربه کرد. نمی‌توان دوباره سه، چهار میلیارد دلار نفتی را دست یک نفر داد و گفت برو و تحریمها را دور بزن! این خطا باید برای همان یک بار در کارنامه نظام مطرح شود و باید جداً از تکرار خطا پرهیز کرد.
مهندس زنگنه وزیر نفت چهار دوره سابقه وزارت دارد. سابقه وزارت او در دوره‌هایی بوده است که همواره کشور حالت فوق‌العاده داشته است و او کارنامه‌ای روشن و درخشان در این زمینه دارد.
ماجرای پایان دادن به خاموشی‌های برق که جدول آن در روزنامه‌ها چاپ می‌شد و حل این معضل یکی از فرازهای مهم این کارنامه است. او همواره کوشیده است طبق قانون عمل کند و بر همین اساس با این‌که دشمنان و مخالفان زیادی دارد، تاکنون کسی نتوانسته است به او فسادی را نسبت دهد.
حالا در اوج تحریمها عده‌ای که در کارنامه‌شان شاید بتوان بحث‌هایی را مطرح کرد و برخی درخواست‌های غیرمعمول از وزیر نفت داشته‌اند و جواب نگرفته‌اند و به همین دلیل با او از سر خصومت درآمده‌اند، او را وزیری می‌خوانند که نمی‌تواند در شرایط جنگی کار کند و باید استیضاح شود.
آنها اما نمی‌گویند که گذر از این شرایط سخت بدون آلوده شدن به فساد اهمیت دارد. برنامه‌ریزی دقیق برای این‌که نفت را بفروشی و پول آن را بتوانی به کشور بازگردانی و… وگرنه می‌توان به راحتی نفت را به دست یک دلال داد که ببرد و بعد در گوشه یک زیارتگاه معتکف شد و تسبیحی به دست گرفت که پول نفت برگردد…!
چنین حرفها و رفتارهایی نه زیبنده مجلس است و نه زیبنده نظام. همه می‌دانیم که نشدنی هم هست. نباید وقت مجلس و دولت را در این اوضاع مصروف کارهای بی‌ارزش و بی‌نتیجه کرد.
ع/۲۲
